Prądy diadynamiczne

Prądy diadynamiczne (DD)– zwane inaczej prądami Bernarda, powstają w wyniku prostowania prądu sinusoidalnego zmiennego o częstotliwości 50 Hz.

Prądy diadynamiczne mają działanie  przeciwbólowe i przekrwienne, stosowane są najczęściej w zespołach bólowych i nerwobólach.



Wyróżnić można kilka rodzajów prądów z zakresu prądów diadynamicznych:
 

• prąd DF – powstaje w wyniku nałożenia na jedno połówkowo wyprostowany prąd sinusoidalnie zmienny o częstotliwości 50 Hz i drugiego takiego samego, przesuniętego w fazie o 180°. W efekcie tego uzyskuje się prąd impulsowy o częstotliwości 100 Hz i czasie trwania impulsu ok. 10ms.
• prąd MF – jest to jedno połówkowo wyprostowany prąd sinusoidalnie zmienny o częstotliwości 50 H, czasie trwania impulsów i przerwy między impulsami ok. 10 ms. 
• prąd CP – prąd ten powstaje w wyniku okresowej zmiany prądów DF i MF, które płyną na przemian w czasie 1s. 
• prąd LP – powstaje w wyniku nałożenia na prąd MF analogicznego prądu modulowanego w amplitudzie i przesuniętego w fazie o 180° . Czas trwania całego okresu modulacji wraz z przerwą wynosi ok. 10 s, a przerwy 6s.
• prąd RS – jest to przerywany prąd MF o czasie przepływu prądu i przerwy równym 1s.

• zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów,
• nerwobóle,
• zespoły naczyniowe,
• zapalenia okołostawowe i porażenia obwodowe nerwu twarzowego,
• półpasiec,
• odmroziny,
• obrzęki na tle zaburzeń odżywczych i zaniki mięśniowe z nieczynności.

• ropne stany zapalne skóry i tkanek miękkich,
• wypryski,
• stany gorączkowe,
• prądów diadynamicznych nie wolno stosować na okolicę serca i kończyn górnych u osób z wszczepionym rozrusznikiem serca.