Kinezyterapia (gr.kinesis – ruch) jest to leczenie ruchem, czy inaczejgimnastyka lecznicza. Podstawą kinezyterapii są ćwiczenia ruchowe.
Ruch ma wpływ na cały organizm. Zadaniem kinezyterapii jest usunięcie niesprawności fizycznej lub pojawienie się odpowiednich mechanizmów kompensacyjnych oraz przygotowanie do dalszej rehabilitacji.
Kinezyterapia dzieli się na
miejscową i
ogólną.
Miejscowa – dotyczy bezpośrednio narządu zmienionego chorobowo, lub oddalonego regionu ciała dającego dolegliwosci bólowe i powodującego dysfunkcję. W skład kinezyterapii miejscowej wchodzą:
- ćwiczenia bierne – wykonywane przez terapeutę lub aparat CPM (Continuous Passive Motion – ciągły bierny ruch) bez czynnego udziału chorego;
- ćwiczenia izometryczne– czynne napinanie mięśni bez zmiany ich długości;
- ćwiczenia czynno-bierne– ruch wykonywany jest biernie natomiast pacjent uczestniczy w ruchu czynnie rozluźniając mięśnie;
- ćwiczenia samowspomagane– pacjent siłą mięśni kończyny zdrowej wspomaga pracę osłabionych grup mięśniowych;
- ćwiczenia w odciążeniu– wykonywanie ruchu przy odciążeniu przez terapeutę ćwiczonego odcinka ciała;
- ćwiczenia czynne- wykonywane przez pacjenta pod kontrola fizjoterapeuty
- wyciągi- stosowane w chorobach zwyrodnieniowych w celu oddalenia od siebie powierzchni stawowych
- ćwiczenia synergistyczne – pacjent siłą mięśni kończyny zdrowej, pokonujacej opór zewnętrzny, wyzwala napięcie w osłabionych grupach mięsniowych
- ćwiczenia oddechowe.
Ogólna – składa się z ćwiczeń części ciała nieobjętych chorobą:
- ćwiczenia ogólnokondycyjne;
- ćwiczenia gimnastyki porannej;
- ćwiczenia w wodzie;
- sport inwalidów.
Kinezyterapia stosowana jest:
- w schorzeniach i dysfunkcjach narządu ruchu,
- w zespołach bólowych kręgosłupa,
- po zabiegach operacyjnych,
- po udarach mózgu,
- po zawale serca,
- w okresie ciąży jako przygotowanie do porodu.
Metody kinezyterapeutyczne wykorzystywane w naszej placówce: